Stundum reynist mér algjörlega ómögulegt að skilja lífið, þeim stundum bregður þó fyrir að ég þykist sjá glita í einhverskonar skilnings á því djúpt í iðrum eigin vitundar . Ég hristi þó fljót hausinn yfir eigin hugsunum, brosi út í annað og held áfram lífsbaráttunni. Mér lærðist snemma í þessari baráttu minni að jákvæðni og æðruleysi eru bestu vopnin, þó ekki sé alltaf auðvelt að halda því hugarfari og mér fallist stundum hendur og bölvi út í loftið af mikilli innlifun.

Heiðarleiki finnst mér afar mikilvægur, að koma til dyranna eins og þú ert klæddur. Að seigja frá því þegar þú ert hrædd, óörugg ,einmanna, reið og full vanmátar. Upplifa ekki allir svoleiðis augnablik og eru þau ekki alveg jafn mikilvæg og þau augnablik sem eru full af gleði, tilhlökkun,   hlátri og fullvissu  ?

Og svo þessi stóra spurning er ég hamingjusöm, ég held því fram að ég sé það. Stundum er ég beðinn um að rökstyðja það og útskýra, en get það ekki....... Þýðir það þá að ég sé ekki hamingjusöm, er hamingjan mælanlega eining ? Ef ég er hamingjusöm þýðir það þá að ég verði aldrei hrædd ,óörugg, einmanna, reið osfrv. .......................... ?

Kv  pælarinn......

Tók að mér að búa til ratleik fyrir hóp að 9 ára krökkum , hef ekki hugmynd um hvernig ég á að gera það hehehe,,,,... Eitthvað svo líkt mér að seigja já ekkert mál ég skal gera það, svo sit ég hér og klóra mér í hausnum.... Gjörsamlega clueless............

Er einhver þarna úti með hugmyndir  eða uppkast að einföldum ratleik sem hann/hún getur bent mér á.......

Kv Clueless